پيروزي كه در زمبن نظامي وعده صادق شكل گرفته بايد در ميدان سياسي دولت با امتيازگيري از آمريكا و ميدان فرهنگي حجاب با اجراي دقيق طرح نور نهايي شود
براي پيروزي نهايي در ميدان فرهنگي حجاب باید قرارگاه ملی نور شامل ۳۲ نماینده از نهادهای متولی فرهنگ برای طرح نور با محوريت شوراي عالي انقلاب فرهنگي و فرماندهي ميداني فرمانده فراجا تشکیل می‌شد، ابتدا طرح اجرایی و عملیاتی تهیه می‌شد بطوری که مورد اجماع اعضای قرارگاه قرار می‌گرفت و سپس همه (دستگاه‌ها، نهادها، دانشگاه‌ها و ….) موظف به تبعیت و حمايت از آن بودند.
در حال حاضر سه نظریه در مورد طرح نور وجود دارد:
۱_ گروه اول معتقدند که مسئله حجاب مثل روزه و نماز و سایر احکام شرعی جنبه فردی و شخصی دارد و نمی شود مردم را اجبار به رعایت کرد لذا حجاب اجباری قابل تردید است و جنبه اجتماعی آنرا اینگونه توجیه می کنند به دلیل اینکه اکثر مردم با حجاب اجباری مخالف هستند پس باید قانون را از جنبه اجتماعی مورد بازبینی قرار بدهیم. دیدگاه این گروه سکولاری و جدایی دین از سیاست مثل مدل ترکیه است.
۲_ گروه دوم معتقدند که قانون حجاب باید رعایت بشود و در اجرای قانون بیشتر به جنبه سلبی توجه می کنند از طریق میدانی و کف خیابانی صحنه را مورد توجه و مدیریت قرار می دهند. یعنی باید از وقوع منکرات جلوگیری کند، مثل بی حجابی.
۳_ گروه سوم معتقدند جنبه بصری و برخورد میدانی با حجاب باید سهم کمتری را به خود اختصاص دهد، از یکطرف بسترسازی اقدامات ایجابی و تقویت زمینه های فرهنگی فراهم شود و از سوی عوامل غیرفرهنگی که به این پدیده منجر می شود مورد توجه و کنترل قرار گیرد و هم اینکه برخورد سلبی و مواجه میدانی با مرتکبین نقطه پیکان مواجه نباشد، يعني هم امر به معروف كند و هم نهي از منكر انجام دهد.
قطعاً دیدگاه اول مردود و ضد ارزش است و با مبانی دینی اسلام سیاسی در تناقض است. بهترین دیدگاه که با اسلام سیاسی سازگار است، دیدگاه سوم است، اما بعلت ناهماهنگی بین دستگاه‌ها و نهادهای متولی فرهنگ به نظر می‌رسد دیدگاه دوم در حال اجرا است و همین امر باعث ناهماهنگی نهادهای متولی فرهنگ شده است.
امر به معروف و نهي از منكر دوروي يك سكه هستند و بايد همزمان با هم اجرا شوند. تقوا يك جنبه سلبي دارد و يك جنبه ايجابي، دين هم يك جنبه ايجابي دارد و يك جنبه سلبي، جنبه ايجابي دين يعني انجام واجبات و ترك محرمات، جنبه سلبي يعني انجام ندادن گناه، فسق، فجور و عصيان.
هر طرحي زماني موفق است كه ۴ گام زير را به ترتيب اولويت طي نمايد:
- بين مسئولين اجماع سازي انجام شود،
- براي مردم اقناع سازي انجام شود،
- جامعه پذيري سياسي داشته باشد،
- با پشتوانه اقتدار انجام شود.
به نظر مي رسد شوراي عالي انقلاب فرهنگي در اجماع سازي بين ۳۲ نهاد فرهنگي براي اجراي طرح نور خيلي موفق نبوده و از طرفي نهادهاي فرهنگي هم در اقناع سازي مردم براي پذيرش اين طرح خوب عمل نكرده اند، چون اجماع سازي و اقناع سازي به خوبي انجام نشده است خود به خود گام سوم يعني جامعه پذيري سياسي هم به خوبي انجام نشده است. اما گام چهارم يعني اقتدار به پشتوانه عمليات «وعده صادق» وجود داشت و شوراي عالي انقلاب فرهنگي نتوانست از اين فرصت طلايي كه «وعده صادق» براي كشور ايجاد كرده است در اجرا و تداوم طرح نور به خوبي استفاده نمايد، چون سه گام اول به خوبي شكل نگرفته است.
وعده صادق داراي «دو دستاورد مهم در سطح ملي و داخلي» است، علي رغم هماهنگي خوبي كه بين «ميدان و ديپلماسي» بود و نتيجه اين هماهنگي منجر به «روايت سازي بسيار خوب» رسانه ملي شد، چون روايت برتر را در دست گرفت و در جنگ روايت ها پيروز ميدان شد اما به نظر مي رسد دولت برنامه منظمي براي بهره برداري از دستاوردهاي وعده صادق ندارد. «پيروزي در زمبن نظامي شكل مي گيرد اما در ميدان سياسي نهايي مي شود». وعده صادق بهترين فرصت طلايي براي دولت است تا در سطح ملي از آمريكا امتيازگيري كند و برخي پرونده ها مثل تحريم هاي ظالمانه را حل و فصل كند و در سطح داخلي مسئله حجاب را به دستاورد وعده صادق گره بزند، اما چون سه گام اول (اجماع سازي- اقناع سازي- جامعه پذيري سياسي) با موفقيت طي نشده است ممكن است دستاوردهاي وعده صادق را در سطح داخلي از دست داده و سرمايه هاي اجتماعي را هم كاهش دهيم.
دولت آقاي رئيسي اراده لازم را براي هماهنگي با ميدان دارد اما به نظر مي رسد برنامه مدون براي نيل به پيروزي در ميدان سياسي و فرهنگي ندارد.
عمليات وعده صادق نشان داد كه پيروزي داراي سه ضلع به هم پيوسته است. ضلع اصلي كه شرط لازم و كافي است، ميدان بود، ضلع دوم كه شرط لازم است اما كافي نيست مذاكره يا ديپلماسي است و ضلع سوم رسانه يا روايت برتر است. يكي از دلايل اصلي پيروزي در عمليات وعده صادق هماهنگي دقيق و بي نظير ميدان- ديپلماسي و انعكاس پيروزي آن در جنگ روايت ها بود. بنابراين ميدان، ديپلماسي و رسانه همانند پرنده اي هستند كه پيشاني و مغز آن ميدان است، ديپلماسي و رسانه دوبال اصلي پرنده هستند كه بايد با هم پرواز كنند.