با طالبان چکار کنیم

افغانستان کشوری است با تکثر قومی که دارای موزاییک قومی بسیار متکثر و مختلف است، به همین دلیل این کشور فاقد «دولت- ملت» است، به همین دلیل دولت سازی در این کشور به فراموشی سپرده شده و «قومیت گرایی غالب بر دولت سازی شده است». افغانستان دارای ۱۴ قوم مهم است، در بین اقوام چهاردگانه ۴ قوم مهم عبارتند از: پشتون ها با ۴۳% جمعیت، تاجیک ها با ۲۷%، هزاره ها با ۹% و ازبک ها هم با ۹% جمعیت. بنابراین ۴ قوم پیش گفته دارای ۸۸ %جمعیت افغانستان بوده و ۱۰ قوم دیگر فقط ۱۲% جمعیت را به خود اختصاص داده اند. پس پشتون ها یا همان طالبان قوم اصلی و بازیگر نقش آفرین افغانستان هستند که ج.ا.ایران نباید آنها را انکار نماید. شرایط محیطی و نوع تهدیدات ایجاب می کرد که در دهه هفتاد شمسی ج.ا.ایران از احمد شاه مسعود در مقابل طالبان فعلی حمایت نماید، اما شرایط فعلی و نوع تهدیدات موجود ایجاب نماید که در حال حاضر ج.ا.ایران طالبان را به رسمیت بشناسد و به عنواون بازیگر اصلی افغانستان با این قوم تعامل داشته باشد. هدف اصلی خروج آمریکا از افغانستان ایجاد ناامنی در مرزهای شرقی کشور و ایجاد درگیری بین ایران و طالبان است، بنابراین ج.ا.ایران بمنظور خنثی نمودن تهدیدات آمریکا باید طالبان را در تور اطلاعاتی و مدیریت امنیتی خود قرار داده و از درگیری با طالبان اجتناب نماید. آمریکا و رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد شکاف و چالش بین ایران و طالبان هستند تا از ظرفیت این گروه جهت ناامنی در ایران استفاده کنند. طبق آمارهای غیر رسمی حدود ۱۰ میلیون نفر از شهروندان افغانی در ایران مقیم هستند که اغلب آنها مجرد و بین ۳۰ تا ۴۰ سال سن دارند و از این تعداد حدود ۲ میلیون نفر اعلام نموده اند که پشتون و طالبانی هستند، بنابراین وجود این جمعیت افغانی در ایران همانند یک بمب متحرک است که چنانچه با عملیات برون مرزی طالبان هماهنگ شود باعث ایجاد هم افزایی در ناامن کردن جغرافیی امنیتی ج.ا.ایران می شود. البته با اقتدار عملیاتی و دست برتر رزمندگان ارتش و سپاه و همچنین با اشراف اطلاعاتی سازمان های امنیتی و اطلاعاتی هیچگاه طالبان توان اجرای عملیات در محیط امنیتی ج.ا.ایران را ندارد اما به عنوان همسایه باید با این گروه مدارا کرد و از هرگونه تنش و چالش با طالبان خودداری شود. تا کنون رفتار ج.ا.ایران با طالبان خوب بوده و با درایت مسئولین سیاسی- امنیتی این تهدید به فرصت تبدیل شده است، اما مسئولین باید از ظرفیت این گروه برای تقابل با استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل استفاده بیشتری به عمل آورند. «یکی از راهبردهای مهم برای نابودی رژیم منحوس صهیونیستی و همچنین دفاع تهدیدهای آمریکا در منطقه، هم افزایی بین جبهه مقاومت و طالبان است».