فتح الله کلانتری

مقایسه تطبیقی رویکرد امنیتمحوری با رویکردتهدیدمحوری

جغرافیای امنیتی مربوط به ۱۵ کشور همسایه ج.ا.ایران است، محیط امنیتی مربوط به منطقه غرب آسیا و مرزهای امنیتی مربوط به جبهه مقاومت و عمق استراتژیک ج.ا.ایران میباشد. با وجود این که تهدیداتِ امنیتی موجود، جغرافیای امنیتی، محیط امنیتی و مرزهای امنیتی ج.ا.ایران را تحت تأثیر قرار داده است، اما ج.ا.ایران برای دفع تهدید، نسبت به سایر کشورهای منطقه غرب آسیا کمترین هزینه را پرداخت نموده و بیشترین سطح امنیت ملی را کسب نموده است. در کشورهای پیشرفته مثل اروپا برقراری امنیت مهمتر از دفع تهديد است به همین دلیل در این کشورها برقراری امنیت اولویتدارتر از دفع تهدید است. بر اساس اصل «هزینه- منفعت» برقراری امنیت اولویت بیشتری نسبت به دفع تهدید دارد، چون برقراری امنیت کمهزینهتر از دفع تهدید است. در حال حاضر دفع تهدید بسیار پرهزینه میباشد، کشورهایی که داراي رويكرد تهديدمحور هستند، بیشترین به دنبال دفع تهدید هستند تا ایجاد امنیت، در کشورهایي كه توان برقراری امنیت پایدار را ندارند به دنبال دفع تهدید هستند، دفع تهدید بسیار پرهزینهتر از ایجاد امنیت است. ج.ا.ایران از طریق ایجاد امنیتِ پایدار، تهدیدهاي موجود را دفع مینمایند. پس ج.ا.ايران بايد در جغرافياي امنيتي خود جهت خنثي نمودن تهديدهاي امنيتي، رويكرد امنيتمحوري را جايگزين رويكرد تهديدمحوري نمايد.
حلقههاي امنيتي ج.ا.ايران بهترتيب اولويت عبارتند از: نظامي- سياسي- فرهنگي و نظامي. با توجه به متنوع بودن نوع، سمت و شدت تهديدها و پيچيدگي مرزهاي امنيتي نتيجه ميگيريم كه حلقههاي امنيتي ج.ا.ايران كاملاً عكس حلقههاي تهديداتي آن است. حلقههاي امنيتي ج.ا.ايران قدرتافکن و قدرتساز و قدرتافزا، فراكنشي، فرصتساز و قابلیتمحور است، به همين دليل رويكرد آن امنيتمحور است. ج.ا.ايران براي پاسخگوي به تهديدهاي موجود در جغرافياي امنيتي خود بايد بر اساس حلقههاي امنيتي كه تهاجممحور است اقدام نمايد. دکترین نظامی نیروهای مسلح دفاعی است، اما اقدام بهموقع نیروهای مسلح در پاسخگویی به تهدیدهای موجود بیانگر این است که دکترین نظامی نیروهای مسلح در سطح عملیاتی و تاکتیکی تهاجمی است. تهاجمی بودن دکترین نیروهای مسلح باعث اقتدار دفاعی شده است.
حلقههاي تهدیداتی ج.ا.ايران بهترتيب اولويت عبارتند از: اقتصادي- فرهنگي- سياسي و نظامي. حلقههاي تهديداتي واكنشي بوده و تهديدمحور است. رویکرد تهدید محوری به بازدارندگی ختم میشود، بر اساس اصل «هزینه- منفعت» رويكرد تهديدمحوري چون توانمحور است هزينهي بيشتري نسبت به رويكرد امنيتمحوري دارد. بنابراين ج.ا.ايران براي پدافند از خود در مرزهاي امنيتي بايد بر اساس حلقههاي تهديداتي كه دفاع پايه است اقدام نمايد. دشمن در تهدید اقتصادی بهدنبال ایحاد دوگانه «معیشت- حفظ نظام» و دوگانه «معیشت –هستهای» است، بیشترین فشار و تهدید اقتصادی از این طریق بر کشور وارد میشود. در تهدید فرهنگی دشمن بهدنبال دوگانه «فرهنگ اسلام- فرهنگ غرب» است، بیشترین تهدید فرهنگی موجود این است که دشمن بهدنبل نهادینه کردن فرهنگ مبتذل غرب در کشور است، این فرهنگ کاملاً مخالف مبانی ارزشی و دینی نظام ج.ا.ایران است. در تهدید سیاسی دشمن بهدنبال دوگانه «دولت- نظام» و دوگانه «مذاکره- مقاومت» است، دشمن از این طریق شکاف بین مردم و مسئولین نظام ایجاد میکند و مردم را تشویق میکند که تنها راه نجات کشور مذاکره با آمریکا است. در تهدید نظامی دشمن بهدنبال ایجاد دوگانه «معیشت- قدرت موشکی» و دوگانه «صلح- جنگ» است، دشمن جهت تضعیف قدرت نظامی ایران چنین در داخل کشور القاء میکند که مسئولین نظام بهدنبال جنگ هستند و تقویت قدرت موشکی را بر مشکلات معیشتی ترجیح میدهند.

2 پاسخ به “مقایسه تطبیقی رویکرد امنیتمحوری با رویکردتهدیدمحوری”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *