جهانِ پسا کرونا چگونه خواهد بود؟
ویروس کرونا مانند سقوط دیوار برلین یا فروپاشی بانک برادران لیمن، رویدادی تازه در جهان است که پیامدهای گسترده آن در آینده را می‌توان به شرح زیر تصور کرد.
مساله مسلم آن است که درست همانطور که این بیماری زندگی‌ها و بازارها را مختل کرده و صلاحیت دولت را در معرض داوری قرار داده به روشهایی که بعداً آشکار می‌شود، منجر به تغییر دائمی قدرت سیاسی و اقتصادی هم خواهد شد.
در این نوشتار تحلیل ۱۲ متفکر برجسته از سراسر جهان که پیش‌بینی‌های خود را برای نظم جهانی پس از پایان بحران همه گیری کرونا ارائه داده‌اند بیان میگردد.
جهانی کمتر باز، مرفه و آزاد
استفن والت، نظریه پرداز برجسته روابط بین الملل و استاد دانشگاه هاروارد
همه گیری باعث تقویت نقش دولت و ناسیونالیسم خواهد شد. دولتها از هر نوعی که باشند، اقدام لازم و اضطراری را برای مدیریت بحران اتخاذ می‌کنند و احتمالا بعد از پایان بحران همچنان به خاطر منافع خود به انجام آنها اصرار می ورزند.
کووید ۱۹ همچنین تغییر قدرت و نفوذ از غرب به شرق را تسریع خواهد کرد. کره جنوبی و سنگاپور بهترین واکنش را نشان داده‌اند و چین نیز پس از اشتباهات اولیه خود به خوبی توانست در ادامه بحران را مدیریت کند. پاسخ دولت در اروپا و آمریكا بسیار تردید آمیز بوده و احتمالا باعث کاهش قدرت برند غربی می‌شود.
آنچه تغییر نخواهد کرد ماهیت اساساً متناقض سیاست جهانی است. در دوره جدید همکاری جهانی احتمالا تضعیف و رقابت قدرت‌های بزرگ افزاش خواهد یافت. به بیان دیگر همانطور که اپیدمی‌های پیشین مثل شیوع آنفولانزای ۱۹۱۸-۱۹۱۹ نتوانست به رقابت قدرت‌های بزرگ پایان دهد، کووید ۱۹ هم نمی‌تواند چنین کند. ما شاهد عقب نشینی بیش از پیش از جهانی شدن خواهیم بود، زیرا شهروندان برای محافظت از خود به دنبال دولت‌های ملی می‌گردند و دولتها نیز به دنبال افزایش قدرت خود برای مقابله با تهدیدات آینده می‌روند.
به طور خلاصه، کووید۱۹ دنیایی را ایجاد می‌کند که کمتر باز، مرفه و آزاد باشد. لزوماً اینگونه نبوده، اما ترکیب ویروس کشنده، برنامه ریزی ناکافی و رهبری بی کفایت، بشریت را در مسیری جدید و نگران کننده‌ای قرار داده است.
رهبران با اثبات قدرت مدیریتشان در بحران کووید-۱۹ به شهروندان، می‌توانند برخی سرمایه‌های سیاسی را برای خودشان دست و پا کنند. اما برای رهبرانی که شکست می‌خورند، بسیار دشوار خواهد بود که در برابر وسوسه سرزنش و مقصردانستن دیگران ایستادگی کنند.
جهانی شدن هم همانطور که همه می‌دانیم به پایان خواهد رسید
رابین نیلبت، رئیس اندیشکده چتم هاس
همه‌گیری کروناویروس می‌تواند باری باشد که پشت شتر جهانی‌سازی اقتصادی را می‌شکند.
رشد قدرت اقتصادی و نظامی چین، از پیش این اراده و قاطعیت دوحزبی را در آمریکا ایجاد کرده تا آن کشور را از فناوری برتر و مالکیت فکری حاصل‌شده توسط آمریکا جدا کنند و متحدان را نیز به پیروی از این سیاست مجبور نمایند.
جهانی شدن بیشتر حول چین محور
کیشور محبوبانی، عضو ارشد موسسه پژوهشی آسیا متعلق به دانشگاه ملی سنگاپور
همه گیری کووید۱۹ اساساً جهت‌های اقتصادی جهانی را تغییر نمی‌دهد. این تنها تغییری را که از چندی پیش آغاز شده سرعت می‌بخشد. این تغییر چیزی نبوده جز عبور از جهانی شدن آمریکایی به سمت جهانی شدن حول محور چین.
دموکراسی‌ها از پوسته خود بیرون خواهند آمد
جان ایکنبری، استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه پرینستو
در کوتاه مدت، این بحران به بحث و گفتگو در مورد استراتژی بزرگ غرب دامن می زند. ناسیونالیست‌ها و مخالفان جهانی شدن، چین و حتی انترناسیونالیست‌های لیبرال همگی شواهد جدیدی را برای نظرات خود خواهند دید. با توجه به آسیب های اقتصادی و فروپاشی اجتماعی که در حال آشکار شدن است، دیدن چیزی جز تقویت حرکت به سمت ناسیونالیسم رقابت با قدرت بزرگ جداشدن استراتژیک و موارد دیگر دشوار است.
سود پایین تر، ثبات بیشتر
شانون کی اونیل، عضو ارشد مطالعات آمریکای لاتین در موسسه «شورای روابط خارجی» آمریکا
کووید۱۹ اصول اساسی تولید جهانی را تضعیف می‌کند. شرکت‌ها اکنون دوباره روی زنجیره‌های تأمین چند گانه تجدید نظر کرده و به دنبال کوچک‌تر کردن خود هستند.
این بیماری همه گیر می‌تواند یک هدف مفید را ارائه دهد
شیوشانکار منون، عضو موسسه پژوهشی آسیا متعلق به دانشگاه ملی سنگاپور
هنوز روزهای آغازین بحران است، اما با این وجود سه چیز آشکار به نظر می رسد. اول، همه گیری کروناویروس سیاست را چه در درون کشورها و چه بین آنها تغییر خواهد داد. جوامع حتی آزاد خواهان نقش بیشتر دولت خواهند شد. موفقیت نسبی دولت در غلبه بر همه گیری و اثرات اقتصادی آن موجب تشدید یا کاهش مسائل امنیتی و قطبیت در جوامع خواهد شد. در هر صورت، به نظر می‌رسد دولت دوباره برگشته است. تاکنون تجربه نشان داده که اقتدارگرایان یا پوپولیست‌ها در کن
ار آمدن با همه گیری چندان هم بهتر نیستند. در واقع، کشورهایی مانند کره و تایوان که زود نسبت به این بحران موفقیت واکنش نشان دادند، دارای دولت‌هایی دموکراتیک بودند.
قدرت آمریکا به یک استراتژی جدید نیاز دارد
جوزف نای، استاد برجسته دانشگاه هاروارد
در سال ۲۰۱۷، رئیس جمهور آمریكا دونالد ترامپ استراتژی جدید امنیت ملی‌ای را اعلام کرد كه بر رقابت با قدرت‌های بزرگ متمرکز بود. اکنون شیوع کووید ۱۹ این استراتژی را ناکافی نشان می‌دهد. حتی اگر آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ بر دنیا سیطره داشته باشد، باز هم به تنهایی نمی‌تواند امنیت خود را حفظ کند.
تاریخ کووید-۱۹ توسط برنده‌های بحران نوشته خواهد شد
جان آلن، رئیس اندیشکده بروکینگز
مثل همیشه، تاریخ توسط فاتحان نبرد نوشته خواهد شد. هر ملتی و به طور فزاینده‌ای هر فرد، فشارهای اجتماعی این بیماری را به روش‌های جدید و قدرتمندی تجربه می‌کنند. ناگزیر، آن کشورهایی که هم به واسطه سیستمهای سیاسی و اقتصادی بی نظیر خود و هم از دیدگاه سلامت عمومی همچنان پایدار می‌مانند، موفق خواهند شد بر این بحران فائق آیند. از نظر برخی، این یک پیروزی بزرگ و قطعی برای دموکراسی، چند جانبه گرایی و مراقبت‌های بهداشتی جهانی خواهد بود. از سوی دیگر برای برخی هم این فواید آشکاری از حکومت قاطع و استبدادی را نشان می‌دهد.
در هر صورت، این بحران ساختار قدرت بین الملل را دوباره تغییر شکل می‌دهد. کووید-۱۹ به کاهش فعالیت اقتصادی و افزایش تنش بین کشورها منجر خواهد شد. در دراز مدت، این بیماری همه گیر احتمالاً ظرفیت تولید اقتصاد جهانی را به میزان قابل توجهی کاهش خواهد داد. این خطر جابجایی به ویژه برای کشورهای در حال توسعه و سایر افرادی که سهم زیادی از کارگران آسیب پذیر اقتصادی دارند، بسیار زیاد است. سیستم بین المللی نیز به نوبه خود تحت فشار زیادی قرار خواهد گرفت و منجر به بی ثباتی و درگیری گسترده در داخل و در سراسر کشورها خواهد شد.
مرحله‌ای جدید و دراماتیک برای سرمایه داری جهانی
لوری گرت، عضو ارشد سابق در حوزه بهداشت جهانی در موسسه «شورای روابط خارجی» امریکا
شوک اساسی به سیستم اقتصادی جهان این است که زنجیره‌های تأمین جهانی و شبکه‌های توزیع به شدت در معرض اختلال هستند. بنابراین، همه گیری کروناویروس نه تنها اثرات اقتصادی طولانی مدت دارد بلکه به یک تغییر اساسی‌تر منجر می‌شود.
دولت‌های ورشکسته بیشتر
ریچارد هاس، رئیس «شورای روابط خارجی» امریکا
فکر می‌کنم که بحران کروناویروس حداقل تا چند سال آینده منجر خواهد شد که بیشتر دولتها به لاک انزوا فرو روند. فراتر از این من با توجه به آسیب پذیری زنجیره تأمین، پیش‌بینی می‌کنم مخالفت بیشتری با مهاجرت در مقیاس وسیع صورت بگیرد. کاهش آمادگی یا تعهد برای مقابله با مشکلات منطقه‌ای یا جهانی از جمله تغییرات آب و هوایی نیز وجه دیگر این بحران می‌تواند باشد. با این شرایط بسیاری از کشورها در سر برآوردن از تاثیرات این بحران با مشکل مواجه خواهند شد و این خود باعث ورشکسته شدن تعداد بیشتری از دولتها می‌شود.
آمریکا در رهبری جهان شکست خورده است
کوری شایک، معاون موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک
آمریکا دیگر به عنوان یک رهبر بین المللی شناخته نمی‌شود. بحران همه گیری کرونا ویروس نشان داد واشنگتن در آزمون رهبری جهانی شکست خورده است.
روحیه بالای برخی کشورها
نیکلاس برنز، معاون اسبق وزارت خارجه آمریکا و استاد دانشگاه هاروارد
همه گیری کووید-۱۹ بزرگترین بحران جهانی قرن حاضر است. عمق و مقیاس این بحران بسیار زیاد است. این بحران بهداشت عمومی هر یک از ۷٫۸ میلیارد نفر روی زمین را تهدید می‌کند. بحران مالی و اقتصادی آن می‌تواند در تأثیر آن از رکود بزرگ ۲۰۰۸-۲۰۰۹ فراتر رود. هر بحران به تنهایی می‌تواند یک شوک لرزه‌ای ایجاد کند که به طور دائم باعث تغییر سیستم بین المللی و توازن قدرت می‌شود. با این وجود این امیدواری هست که زنان و مردان در سراسر جهان می‌توانند به این چالش خارق العاده غلبه کنند.